Dit is mijn wereld, klein en rond en blauw.

Soms houd ik haar in mijn hand, laat haar voorzichtig tollen op mijn palm. Ik bestudeer haar graag met mijn vergrootglas, bezie de bewegingen van wolken en stromingen. Ik volg de jaguarundi door het groen, de beluga in het blauw. Ik knipoog naar yeti’s op bergen. Ooit vond ik zelfs een meermin, op de stranden van Ys.

Maar het vreemdste wezen dat ik zag was jij. Want jij zegt mijn wereld te kennen. En hoe anders je haar ziet! Je telt haar zandkorrels, weegt haar wolken…

Geen twijfel mogelijk: jij mag blijven.

Mijn wereld…