GENT
♣
Heeft het gesneeuwd onderweg? Ik weet het niet. Mijn gedachten dwaalden elders en in die dromerige toestand rol ik nu vanaf de E17 een stad binnen, rommelig en buitenissig. Via omwegen en op de tast vind ik het station waar je zo zal arriveren. En zo weet ik de weg als je er bent, maar laat ik me maar wat graag door je leiden.
Alles hieraan is nieuw zou je zeggen – jij, de stad, wij, ik zelf. Maar toch is dat niet helemaal waar, want Gent ligt hier duidelijk al eeuwen en jij voelt bijzonder vertrouwd. En daarom, zo stel ik verbaasd vast, ben ik het waarschijnlijk zelf die nieuw is. De oude Buitendijks is niet weg, maar ik zet sinds kort allerlei stappen, die (net als de letters op dit papier) horen bij een nieuw begin. Vandaag is zo’n stap – met jou, in Gent.
We waaien door de stad, zorgeloos en vrolijk. We zoeken en vinden, zweven en landen. Je kijkt. Je praat. Je lacht.
Soms werken combinaties als een GPS. Getweeën kennen we Gent in elk geval al snel als onze broekzak. En als we willen verdwalen doen we dat, want boven alles lijken we toch vooral goed in thuiskomen. Tenminste, dat is wat ik heb meegemaakt in Gent.
Jij ook?
♣
(c) Buitendijks 2013
2 Comments
Wat fijn u hier zo zorgeloos en vrolijk te mogen lezen.
Thuiskomen is een prachtige ambitie en soms overkomt het je zo maar.
Verleden, heden en toekomst op een mysterieuze manier verweven, dat wel.
Goed je weer te lezen,
groet,
Martin
Dag Hippo,
Dat wel – hoe kan het anders? Goed je hier te mogen verwelkomen…
Warme groet!