Soto de Luiña

  Als je, zoals ik, een extreem ervaren pelgrim bent, dan denk je bij het zien van zo’n groentje onwillekeurig terug aan je eigen eerste schreden op de weg. Het is in een oogopslag te zien of deze beginner uit het juiste hout gesneden is, en vanuit mijn nederige positie van ervaringsdeskundige kan ik zeggen dat er twijfels waren, maar dat deze volledig zijn gelogenstraft door een – ik kan niet anders zeggen – heldhaftig optreden van de persoon in kwestie. Met een bescheiden hoeveelheid morren zijn pijntjes en ongemakken overwonnen, en is de tocht in alle ernst begonnen.

Wat is het fijn om samen te lopen! En op ons lag vandaag een droomstrand te wachten , de Concha de Artedo: een kleine baai, bereikbaar via een prachtig natuurgebied, met een mooie loopbrug, een kiezelstrand en ongelofelijk blauw water. Mijn wandeltempo is ook drastisch omlaag gegaan, en dat geeft me het gevoel nu echt te ontspannen. Jana doet het supergoed, de route gaat op en neer, en als we aankomen zijn we moe, maar voldaan. In Soto wacht er een bier, een slaapzaal, een pizza en een nacht vol geluiden. 

We nemen alles zoals het komt, en genieten!