GENT
♣ Heeft het gesneeuwd onderweg? Ik weet het niet. Mijn gedachten dwaalden elders en in die dromerige toestand rol ik nu vanaf de E17 een stad binnen, rommelig en buitenissig. Via omwegen en op de tast vind ik het station waar je zo zal arriveren. En zo weet ik de weg als je er bent, maar laat […]
YORK MINSTER, deel II
De volgende weken zijn York en de Minster nog vaak in mijn gedachten. Het is alsof er op de plek van de kathedraal iets mist. Zo maakt de Minster de stad incompleet: de massieve bombast van het gebouw heeft een gat geslagen in de kleine verwondering en de vanzelfsprekende verbinding met de eeuwen die de rest van […]
YORK MINSTER, deel I
Als je vanuit het noordoosten door de Monkgate via Good-ramgate naar College Street loopt, overvalt de Minster je. Gedurende de wandeling waan je je nog in een kneuterige en gezellige versie van de Middeleeuwen. Een beetje Anton Pieck, met kleine scheve huisjes met uitgelopen ruiten en kleurige luiken. Zelfs de Monkgate is een plomp, goedmoedig […]
VENETIË – HET WEZEN VAN EEN STAD
Liggend op een uitgezakt bed in de jeugdherberg op Giudecca tuur ik door een laag en breed venster over de lagune. In de verte zie ik de varende drukte, de drukte op het plein. Het is hoogzomer. Het is alsof de hele wereld hier neerstrijkt, gretig en van plan zich een stad te dromen. Iedereen […]
WANDELING NAAR DE VRIJHEID
Er was altijd wel iets dat haar hier weghield, andere bestemmingen, andere zorgen. Maar ergens in haar bleef de naam resoneren en na meer dan vijftig jaar is ze er dan eindelijk, in het bijzijn van ons, “hen die na haar komen”. Ze is ouder en niet meer zo goed ter been, maar ze gloeit […]
DE DIEPTE VAN EEN LATER
Ik zit op een terras, uitkijkend over een Ardens landschap. Vanuit zijn diepste plooien en beboste diepten duikt de vallei nog wat laatste nevels op om ze, blauwgrijs en waterig, over te dragen aan een zacht herfstzonnetje. Dat zonnetje neemt de tijd: het doet wat het niet laten kan, maar meer ook niet. Het is […]
WEST-MIDLANDS – LANDSCHAP EN VERBEELDING
Soms wegen ideaalbeelden zwaarder dan wat je concreet voor je ziet. Ik heb dat in de vallei van de Severn, tussen Birmingham en Gloucester. De benedenloop van Engelands langste rivier meandert hier naar zijn brede monding. Eeuwenlang heeft de mens hier net als de rivier zijn sedimenten afgezet in de rodige klei van de valleien […]
WALES – KATABASIS
Ik heb het grijze landhuis in Llanfihangel verlaten, vroeg en opgelucht. Opgelucht, omdat ik me eigenlijk had voorgenomen niet in dergelijke sjieke gelegenheden te overnachten. Maar bij gebrek aan een goede jeugdherberg of B&B moest ik gisteravond wel. Ik had geen zin meer om een goede plek te vinden om mijn tent neer te zetten, dus telde […]
Buitendijks 