WOESTE HOOGTEN
Het landschap van de Southern Pennines is er een van samenhangende contrasten. Het bestaat uit diepe, bekommerde valleien, door de tijd gescherpte rotsranden en -punten en weids golvende heideplateaus, aaneengeregen door een schrale en allesomvattende ledigheid. De schoonheid van het gebied is een ongenaakbare; het landschap is een spel van licht en duisternis; het gevoelen […]
SPRUITJES EN KOUWE KAK
Fictie als individuele levensbehoefte, ‘hoge kunst’ als een licht dat binnendringt in de grauwe kamer van een migrantenzoon, het opgaan van ‘lage kunst’ in de voorkeuren van de elite – in het cultureel supplement van het NRC van afgelopen weekend woedt de discussie over ‘hoge en lage kunst’ onverminderd voort. In “Soms heb ik geen […]
DICHTER TOT DE VROUW – Naschrift
Zeven vrouwen, zeven dichteressen, in het kader van Internationale Vrouwendag. Het idee was te kijken hoe hun positie hun kijk op de wereld beïnvloedde. Vooral hun gebruik van natuurbeelden fascineerde. Rode draad in de zeven portretten was daarom vooral ‘het zelf en de natuur’. Emily Dickinson gebruikte in ‘no. 166’ de winter als metafoor voor […]
DICHTER TOT DE VROUW – (VII) MARGARET ATWOOD
We zijn inmiddels ver van de knellende banden van Emily Dickinson: Margaret Atwood (1939) is een auteur die dusdanig ‘bevrijd’ is dat ze zich in haar werk volledig kan laten gaan. In Atwood’s poëzie trekken Moore’s ‘real toads’ uit de tuin, om gedecideerd tegen je deur te bonzen. Als dochter van een entomoloog en een […]
DICHTER TOT DE VROUW – (V) ELIZABETH BISHOP
Zelfmedelijden brengt geen meesterwerken voort. Elizabeth Bishop (1911-1979) wel, waarschijnlijk ook omdat ze zelfmedelijden resoluut afwees. Misschien accepteerde ze wel gewoon dat ellende bij het leven hoort. Of, wie weet, zag ze dat elke schaduw ook de aanwezigheid van licht impliceert; dat schaduw in wezen het licht en het leven mogelijk maakt. Bishop kwam met […]
DICHTER TOT DE VROUW – (IV) MARIANNE MOORE
Marianne Moore (1887-1972) was een Amerikaans dichteres, ongetrouwd en evenals Dickinson en Rossetti werkend vanuit een afgezonderde en eigenzinnige positie. Net als hen zette ze die positie om in haar kracht, creërend vanuit een beschermde ruimte. Toch was ze niet als hen in zichzelf gekeerd, maar stond ze open naar de wereld en in nauw […]
Buitendijks 